చిరు కన్నులు మూసి తెరిచినంతనే
ఇరు వసంతాలు పండాయి...
హే నా కలల సుందరీ ! నీతో పరిచయం, ప్రణయం,
పరిణయం నా కొక అమూల్యమైన వరం...
నా మనస్సుని దొంగలించి, నీ మనస్సుతో జత చేసి,
'మనం' అనే అందమైన పూల బాటను వేశావు...
ఒకరికి ఒకరుగా, గుండెకి చప్పుడుగా కలిసిపోదాం
అనేక వసంతాలతో మనం పండిపోదాం...
*******ఈ కవిత నా అర్థాంగి 'కళై' కి అంకితం*******
